Genieten!

Hee allemaal,

Hier weer een bericht vanuit het warme Antigua. Nu de klok bij jullie vooruit is gegaan is het hier 6 uur vroeger dan in Nederland. Aangezien we ook hier richting de zomer gaan wordt het steeds warmer en hou je het zelfs op het strand geen 10 minuten uit op je handdoek. Als ik nu terug denk aan mijn eerste week hier besef ik dat het toen helemaal niet warm was vergeleken met nu.

De afgelopen weken heb ik in dining room gewerkt en zaterdag heb ik deze afdeling afgerond. Ik heb uiteindelijk 1 week in Bayside (Frans restaurant), 2 weken in Marios (Italiaans) en 1 week in Eleanors (Caribisch) gewerkt. Eleanors was het leukste restaurant. Vooral omdat het personeel daar erg leuk is. Ik heb vier prima weken gehad, maar ben wel blij dat ik dining room afgerond heb. Het werk is super simpel en als je me vraagt wat ik geleerd heb zou ik niet weten wat ik zeggen moet. Het werk wat ze doen in dining room doen wij in Nederland als we een bijbaantje in de horeca hebben. Het was prima voor vier weken, maar veel langer zou ik het er niet uit kunnen houden. In Marios mocht ik, als ik ontbijt werkte, altijd van het ontbijtbuffet eten en dat was het beste halfuur van de dag! Alles was zo lekker dat ik nooit kiezen kon en ik dus altijd teveel at. Verder had ik in dining room regelmatig een split shift, dit houdt in dat je van 7-11 werkt, de rest van de dag vrij bent en dan 's avonds van 6-11 werkt. Het lekkere was dat je tussen werktijd door naar het strand kon, maar de andere kant is dat je tot 11 uur 's avonds werkt en de volgende morgen weer om 7 uur begint.

Nu we (de stagiaires) zo'n 7 werkweken erop hebben zitten zijn we erachter gekomen dat het hier eigenlijk een grote georganiseerde chaos is. Ze hebben op papier een duidelijke structuur staan hoe ze dingen aanpakken, maar in de praktijk bakken ze er niet heel veel van. Het komt voornamelijk door de communicatie. Zo vroeg de F&B manager (manager van alle restaurants) na mijn eerste week in dining room waar ik de volgende week ging werken. Eeeh jij bent de manager? Ook zal ik mijn derde werkweek naar het restaurant OK Corral gaan, maar hier dacht de Marios manager anders over, hij wilde graag dat ik in zijn restaurant bleef. Je wordt hier voortdurend van het kastje naar de muur gestuurd en als je zelf niks regelt of nergens achteraan gaat gebeurd er niks. In het begin was dit wel wennen, maar nu naar 7 weken zijn we er aan gewend en moeten we er eigenlijk elke keer maar om lachen.

De mensen hier zijn (als het hun uitkomt) totaal niet van de tijd. Iedereen is altijd te laat en als ze zeggen dat ze terug zijn in 5 minuten weet je dat je minstens 15 minuten wachten moet. Maar als het restaurant 7.30 opengaat voor ontbijt, gaat het restaurant ook echt 7.30 open en niet 7.28. De gasten moeten 2 minuten wachten. Het is maar net hoe het hun uitkomt.

Het grappige is dat je na enkele weken de gewoontes van de cultuur gewoon over gaat nemen. Ik kom altijd te laat op mijn werk, relax als er niks te doen is en neem gerust 2 uur lunchpauze ipv 1 uur. Het maakt ze allemaal niks uit, iedereen is zó relaxed hier. Je wordt vanzelf ook relaxed, want het heeft totaal geen zin om je overal druk over te maken hier.

Vandaag heb ik mijn eerste werkdag in weddings gehad en dat was een erg leuke dag. Het is een onwijs leuk team! Het was niet heel druk, dus tussen de werkzaamheden door voornamelijk veel chillen. Ik ben onder andere naar het gemeentehuis in de stad geweest met de gasten om al het papierwerk te regelen en heb 's middags een bruiloft voorbereid en een stuk van de bruiloft gezien. Een bruiloft is hier binnen een uur gedaan aangezien op 95% van de bruiloften alleen de bruid en bruidegom aanwezig zijn. Het schijnt deze week niet heel druk te zijn, maar het komt regelmatig voor dat er 6-8 bruiloften op een dag zijn. Ik ben benieuwd naar de komende weken, maar heb er in ieder geval zin in!

Nu ik (inmiddels al enkele weken geleden) butler afgerond hebt kan ik ook niet meer al het eten van de restaurants bestellen, maar heb ik lunch of diner in de personeelskantine. Het menu was de eerste weken erg gevarieerd: kip/vis met rijst en een saladebar. Nu hebben ze de chef veranderd en is het eten gevarieerder. Zo hebben ze af en toe aardappels, pasta of groenten. Erg relaxed dat ze een andere chef hebben :)

Verder ga ik hier al sinds ik aangekomen ben door het leven als Carolina., dit staat zelfs op mijn naambadge. Caroline is te moeilijk om uit te spreken en de meest gekke varianten worden van mijn naam gemaakt. Zo luister ik onder andere naar Karel en Katalina. Ook luister ik sinds zo'n 2 weken naar de naam Lauren. Lauren is een van de stagiaires en ondanks dat we totaal niet op elkaar lijken haalt iedereen ons voortdurend door elkaar. Zowel medewerkers als gasten. Het komt regelmatig voor dat iemand zegt: hee vanmorgen werkte je in de bar en nu ben je hier. Als ik dan zeg dat ik het niet was, maar Lauren denken ze meestal dat ik een grapje maak. Zodra ik de naam Lauren hoor en weet dat zij niet in de buurt is weet ik dat ze mij bedoelen :P

Naast werken heb ik de afgelopen tijd natuurlijk ook weer genoeg leuke dingen gedaan. Zo ben ik onder andere naar Long Bay gegaan, het mooiste strand wat ik tot nu toe gezien heb. Het was een onwijs mooie plek en ook een goede plek om te snorkelen. Ongelofelijk wat er allemaal onder water leeft. Ook ben ik naar Fort James Beach geweest, gaan we regelmatig uiteten, poolen of naar de bioscoop.

Een aantal dagen per week komen er cruiseschepen de stad binnen en dan is het een complete chaos in de stad. Alle taxichauffeurs staan klaar met hun praatjes en foto's om je naar een van de stranden te brengen. Aangezien wij blank zijn denken ze ook altijd dat wij van de cruiseschepen zijn. We worden elke 10 seconden aangesproken en kunnen op zo'n dag echt niet rustig door de stad lopen.

Met de lokale bus maak je hier ook van alles mee. Toen we pas weer met de bus gingen waren wij (3 personen) de eersten in de bus. Na zo'n 40 minuten wachten was de bus vol en was het tijd om te vertrekken. De buschauffeur was echter lekker aan het chillen op het busstation, hij speelde een spel met zijn vrienden. Toen iemand de bus uitging om hem te halen kwam hij op zijn dooie akkertje aangelopen. Van de stad naar ons huis is zo'n 10 minuten met de auto, maar met de lokale bus kun je er zeker wel een uur voor uittrekken. Zodra je hier in een taxi of bus zit en over dit eiland toert heb je echt het idee dat je een roadtrip aan het maken bent. Een busje, muziek, palmbomen, bergen en warmte. Het blijft elke keer relaxed om hier in een bus of taxi te zitten. Wij hebben hier inmiddels onze eigen chauffeurs gevonden die ons voor een mooi prijsje naar de plekken brengen waar geen lokale bus komt. De lokale bus komt namelijk alleen in de steden, maar niet erbuiten.

Toen we een tijdje terug op zaterdag wakker werden waren we opeens de gelukkige eigenaren van een puppy. Geen idee waar hij vandaan kwam, maar schattig was hij in ieder geval wel. Toen we het resort hier over inlichten zeiden ze dat ze hem op maandag op zouden halen. Uiteraard wisten wij gelijk dat maandag geen maandag zou zijn en inderdaad, op woensdag kwam een asiel de puppy ophalen. We wilden hem graag houden, maar dat mocht niet omdat hij een huidziekte o.i.d. had.

Dieren op de weg zijn hier trouwens ook heel normaal. Je moet hier niet gek op kijken als je uit het niets een paard, koe, hond, geit of ezel op de weg ziet lopen. Alles is mogelijk hier. Soms heb ik echt het idee dat ik op een andere planeet ben zo anders het hier is van Nederland. Erg mooi en bijzonder om mee te maken.

Zodra de mensen hier muziek horen gaan ze helemaal los. De serveersters gaan dansend door het restaurant, andere collega's zie je door het resort dansen, het kan allemaal hier. Toen ik op een avond aan het werk was was er een modeshow. Ik ging even snel kijken en toen ik om me heen keek zag ik allemaal medewerkers helemaal los gaan. Hetzelfde met kleine kinderen. Het komt regelmatig voor dat we ergens een drankje doen of uiteten gaan en we kindjes van 2/3 jaar helemaal los zien gaan op de muziek. Ze zijn er hier gewoon mee geboren. Ook wanneer je hier door de stad loopt hoor je overal muziek. Van gospel muziek tot soca music (Caribische muziek), alles is mogelijk hier.
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in de muziek die je hier all day long hoort: https://www.youtube.com/watch?v=Z0LWuKQcrUA

Buiten de stagiaires om krijg ik ook een steeds groter netwerk wat erg leuk is. We leren steeds meer mensen kennen van het resort en regelmatig nemen zij ons mee naar leuke plekken of geven ons een lift naar bijvoorbeeld de supermarkt of de stad. Collega's hier zien er in normale kleren zo anders uit dat ik ze vaak niet eens herken. Buiten werk om draagt elke jongen een oorbel en aangezien iedereen zwart is zijn ze onherkenbaar. Ook veranderen de meiden hun haar voortdurend. Het komt regelmatig voor dat iemand zegt hee caroline herken je me lalala en dat ik denk: shit wie is dit.. En dan blijkt dat ik eerder die week met ze gepraat heb in Sandals. Aangezien er 700 man werkt en iedereen tegen je praat is het lastig om iedereen te onthouden, maar ik word er steeds beter in :)

De komende 3 dagen ben ik aan het werk en aankomende vrijdag ben ik weer een dagje vrij. Aankomende donderdagavond ga ik met collega's van weddings en een aantal andere stagiaires op een bootcruise, ik ben benieuwd! Verder kunnen jullie bij dit verslag natuurlijk weer een aantal foto's vinden!

Groetjes Caroline